Rozdział 15 - Że co?!

 Hmm, na początku wypadałoby nam przeprosić za tak długą nieobecność, ponad pół roku :O Sorry, ludzie! O ile nadal to czytacie, oczywiście. W każdym razie, wznawiamy działalność. Co prawda rozdziały nie będą pojawiać się zbyt często, ale postaramy się je wstawiać w miarę naszych możliwości ;)

Era 1000

11 rok życia Airy

Początek sezonu wiatru

     Było ciepło i słonecznie. Wstałam dość późno, ale gdy tylko ogarnęłam jaki dziś dzień, zerwałam się jak poparzona.

- Tak! Jutro ceremonia pojednania! Jutro zobaczę Strażniczki!

- O! Już wstałaś! Chociaż powinnam powiedzieć "Dopiero wstałaś", już późno. - uśmiechnęła się Youaslin, lecz nagle uśmiech zniknął, a jej twarz trochę pobladła. - Wiesz... Jutro jest dość... specjalny dzień...

- Dobra, wiem! Jutro moje 11 urodziny! Czy nie uważasz, że to trochę dziwne? Urodziłam się w tym samym dniu, co Strażniczki. Ale ze mnie szczęściara!

- Hmmm... Dziś będzie tutaj nocowała Liliana.

- Liliana??? Ta piękna elfka?

- Ona jest nimfą.

- Może... Ale to nie ma większego znaczenia!

- Zostanie u nas na dwa dni - dziś i jutro.

- I?

- I co?

- No dalej! Wypluj to wreszcie! Wiem, że jest coś jeszcze! Ty nie umiesz kłamać...

- Eeeee... O czym ty mówisz?

- Przecież wiesz...

- Masz rację - westchnęła nimfa. - Jest coś, czego ci nie mówię. I to od dawna.

- Naprawdę?! Co to?! - prawie pękałam z ciekawości.

- Pamiętasz może, jak wczoraj nic nie jadłaś cały dzień, a mimo to nie byłaś głodna?

- Noooo.

- To nie było normalne.

- Tak szczerze, to nie był pierwszy raz, kiedy nic nie jem.

- Ale nie o to chodzi. Ty jadłaś powietrze.

- Że co???!!! Przecież to potrafiła tylko pierwsza Strażniczka powietrza - Mira! Zaraz! Czy ty coś sugerujesz?!

- To tylko jedna z wielu rzeczy, która czyni cię inną. Aira, jesteś Strażniczką Żywiołu Powietrza.

- No chyba nie! Przecież ja jutro kończę jedenaście lat! To niemożliwe! Strażniczki mają obecnie dwanaście! Nieeee! Ja nie chcę umieeeeerać!!! - potknęłam się i to mnie sprowadziło na ziemię z ciągłego chodzenia po pokoju w tę i we w tę.

- Ale po co masz umierać?

- Jak się nad tym poważnie zastanowić to... to po nic. W sumie, to byłoby fanatastyczne! Tak! Postanowione! Zostanę Strażniczką Powietrza! Teraz wypadałoby znaleźć pozostałe Strażniczki.

- A ja chyba mogę ci w tym pomóc. Pamiętasz może te dziewczynki, które spotkałaś w Altanie?

- Hmmm. Szaleńca i Tajemnicę?

- Nie mów tak!

- No przecież żartuję!

- W każdym razie to one są Strażniczkami.

- No to się porobiło! Ale myślę, że znajdę je przy Altanie.

Po czym pobiegłam do stajni. Ku memu zdziwieniu Peg i Daniell były już osiodlane i gotowe do jazdy. Za mną przyszła tu Youaslin.

- Gotowa? - spytała.

- Gotowa!

                                                                             ***

Gdy doleciałyśmy na miejsce szybko przywiązałam Peg do pierwszego lepszego drzewa  i pobiegłam szukać Szaleńca i Tajemnicy. Ekhem, Gai i Aquy. Podbiegłam do Altany, a tam stwierdziłam, że pewnie ozdabia okolice Królestwa Ziemi. Gdy tylko weszłam na jego teren, nagle stanęłam jak
wryta.

To było coś jak sen. Widziałam tam kroplę wody, listek i poczułam podmuch wiatru. To były znaki. Ale co oznaczały?
 Tego nie wiedziałam. - To pewnie kolejna "jedna z wielu rzeczy, która czyni mnie inną". Nie zastanawiając się długo, pobiegłam dalej. Ciągle biegnąc, zorientowałam się, że już jestem w Królestwie Wody. Nagle zauważyłam znajomą sylwetkę - to była Gaja. Ale zaraz... podsłuchiwała? I to rozmowę osób z Królestwa Wody? Zobaczyłam, że Gaja wchodzi, a raczej wskakuje do namiotu. Przyśpieszyłam, aby jak najszybciej dowiedzieć się, o co tak właściwie chodzi. Oczywiście jak to niezdarna ja, przewróciłam się o kamień pół metra przed namiotem i spadłam na niego doszczętnie go niszcząc. Pisnęłam tylko:

- J-ja przep-praszam. N-nie ch-hciałam. - mówiłam cicho.

Leżałam na ziemi, owinięta namiotem.

- Nic się nie stało - odpowiedział znajomy, opanowany głos opiekunki Aquy.

- O, Gaja!

- Aira!

- Aqua? - powiedziałam zdziwiona widokiem Strażniczki Wody.

- Dziewczynki, czy mogłybyście na chwilę wyjść? Odbywamy tu z Aquą bardzo ważną rozmowę. - wtrąciła nimfa wodna.

- Oczywiście! Jeszcze raz przepraszam za kłopot.

***

Następnego dnia

Ja i Gaja szykowałyśmy się do wyjścia na ceremonię.

- Co to ma być?! - wykrzyknęłam, wypatrzając swe gałki oczne na dziwną, białą sukienkę.

- No, to co masz ubrać na ceremonię, czyli dzisiaj! Sprężaj się! Mamy tylko godzinę!

- Przecież to jest jakaś suknia ślubna!!!

- Ech... A ta? - spytała moja nimfa, pokazując następną, biało - kremową, krótką, prążkowaną sukienkę.

- No! Ta już lepsza! W sumie całkiem fajna. a buty? To te kremowe balerinki, nie?

- Tak. I jeszcze kremowa opaska.

- Chciałabym zobaczyć Żywioł Ognia...

- Ja też. - odpowiedziała Gaja wychodząc w jasnozielonej sukience, na bosaka, z czymś w rodzaju opaski z trzema liśćmi klonu i oczywiście paroma wplecionymi we włosy kwiatami.

Wpatrując się w jej upięcie włosów, przypomniałam sobie o czymś.

- Właśnie! Fryzura! - krzyknęłam już z grzebieniem w ręce. Ostatecznie wybrałam kok z dwoma wystającymi pasmami włosów z przodu.

 Youaslin do mnie podeszła wręczając mi mały upominek.

- Wszystkiego najlepszego. - uśmiechnęła się.

W środku była biało - złota bransoletka z połyskującym serduszkiem.

Do pokoju weszła Liliana.

- Dzień dobry! - krzyknęłam do nimfy.

- Witaj, Airo. Właśnie! Wszystkiego najlepszego! - Wręczyła mi małą figurkę kota.

- Dziękuję - uśmiechnęłam się, po czym założyłam bransoletkę od Youaslin i ruszyłam w stronę "sceny".

***

 Gdy wyszłyśmy przed wszystkich, myślałam, że wreszcie zobaczę Aquę i Żywioł Ognia. Ale wyszła tylko Aqua.

Nagle wszystko stało się jasne. Moja wizja się spełniła. W śnie nie było nic związanego z ogniem, tak samo jak na ceremonii nie pojawił się Żywioł Ognia. Pośród ludzi słyszałam szepty związane z brakiem Strażniczki Ognia. A w moich przerażonych oczach dało się wyczytać "Że co?!"

___________________________________________________________

Bransoletka od Youaslin